انسان وقتی به یه انسان دیگر نزدیک میشود .شاید از نظر عقاید فرق کنند اما از نظر خلقت یکسانند.همه ما دوست داریم فردی که به آن نزدیک می شویم،عقایدش مثل خودمان باشد و مثل ما رفتار کند.اما نمیدانیم آن فرد هیچ وقت مثل ما نمیشود. بلکه آن فرد آن چیزی خواهد شد که دوست دارد بشود. پس باید با این موضوع کنار بیاییم،زیرا این موضوع برای همه یکسان است.چون تو وقتی خودت را نسبت به فرد دیگر بر تر می دانی، آن فرد هم نسبت به تو خودش را بر تر میداند.این ذات انسان است که دوست دارد خودش را نسبت به فرد دیگر برتر بداند.اما باید با این موضوع کنار بیاییم که همه ما یه جور آفریده شده ایم.وکسی نسبت به فرد دیگر برتری ندارد و فقط از نظر عقاید با هم فرق می کنیم .پس به عقاید هم احترام بگذاریم!
۲۱ شهریور ۹۶ ، ۲۱:۰۱
khidnevis ..
او می تواند به یک سنگ معتقد باشد و آن را پرستش کند ، من هم به او احترام می گذارم . اما وقتی آن سنگ را به سوی دیگران پرتاب کند ، دیگر نباید عقیده اش را محترم دانست
انسان در نتیجه ی رد عقاید دیگران بود که به اینجا رسید . اگر این درست باشد ، پس باید به عقیده ی آدمخور ها هم احترام گذاشت ! آنها عقیده دارند که خون انسان های دیگر برای خوردن است
اگر بخواهیم جلویشان بایستیم و نگذاریم عقیده شان را داشته باشند ، طبق حرف شما بد است!